บ้านชานเมือง
พวกเราเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ห่างออกมาจากตัวเมืองเล็กน้อย พ่อกับแม่ตัดสินใจย้ายออกมาอยู่ชานเมืองเพราะพวกเขาเบื่อหน่ายกับชีวิตคนเมือง
บ้านหลังใหม่ของเรามีสวนขนาดใหญ่ทั้งหน้าบ้านและหลังบ้าน มีสามห้องนอน แถมค่าเช่ายังถูกกว่าในเมืองเยอะอยู่
ส่วนฉันเองเกลียดที่นี่นัก ชีวิตของฉัน เพื่อนทั้งหมดของฉันอยู่ในเมืองกันหมด ฉันคิดถึงความสะดวกสบายและความสนุกในเมือง แถวนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจเอาเลย แถมตอนกลางคืนยังมีเสียงจิ้งหรีดร้องระงมน่ารำคาญ!
คืนนี้ พ่อกับแม่ฉันออกไปดูหนังด้วยกันในเมือง กว่าจะกลับก็อีกหลายชั่วโมง ฉันถือโอกาสจัดของในห้องใหม่ ก่อนไปเจอมือถือเครื่องหนึ่งตกอยู่ใต้เตียง ฉันลองเอาไปชาร์ตแบตสักพักแล้วลองเปิดเครื่องดู มีข้อความในแอปไลน์ที่ทำเอาขนลุกไปทั่วไขสันหลัง
ข้อความที่ว่ามีดังต่อไปนี้:
หนิง: นอนหรือยังบอล?
บอล: ยังเลย หนิงยังไม่นอนเหรอ?
หนิง: ยังอ่ะ เสียงจิ้งหรีดแถวนี้ดังหนวกหูน่าดู แล้วนายล่ะ ทำไมยังไม่นอนอีก
บอล: ทำการบ้านอยู่ :(
หนิง: ดูหนังโป๊อยู่ก็พูดมาตรงๆ เหอะ :P
บอล: บ้า รู้ได้ไง ;)
หนิง: :D
บอล: ไลน์มามีอะไร คิดถึงเหรอ :P
หนิง: แหวะ! เค้าแค่เหงาแหละ แถวนี้ไม่มีเพื่อนเลยสักคน :(
บอล: แล้วใครบอกให้ย้ายไปอยู่ซะไกลขนาดนั้นล่ะ :P
หนิง: ก็ไม่ได้อยากย้าย พ่อแม่ฉันต่างหากที่อยากย้ายมาอยู่ชานเมือง T_T
บอล: แล้วเป็นไง อยู่ชานเมืองมันดีอย่างที่เค้าว่ากันมั้ย?
หนิง: แหวะ.. ดีตรงไหน น่าเบื่อจะตาย
บอล: 555
หนิง: แถมไอ้เสียงจิ้งหรีดนี่ก็หนวกหูน่าดู น่ารำคาญสุดๆ :(
บอล: 555
หนิง: เอ๊ะ..
บอล: อะไร?
หนิง: พูดถึงเสียงจิ้งหรีด เพิ่งสังเกตว่าตอนนี้เสียงจิ้งหรีดเงียบไปแล้ว :O
บอล: …
หนิง: บอล...
บอล: อะไรหนิง?
หนิง: บอล ฉันได้ยินเสียงสวบๆ เหมือนมีคนเดินอยู่ในสวนหลังบ้าน
บอล: แม่เธอออกไปทำสวนหรือเปล่า?
หนิง: ตอนสี่ทุ่มเนี่ยนะ? อีกอย่าง พ่อกับแม่ฉันออกไปดูหนังด้วยกัน กว่าจะกลับก็อีกหลายชั่วโมงเลย
บอล: ตอนนี้ยังได้ยินเสียงอยู่มั้ย
หนิง: เดี๋ยวลองไปแอบดูที่หน้าต่าง แป้บนะ
บอล: โอเค
หนิง: บอล! มีคนอยู่ในสวนจริงๆ ด้วย!!
บอล: จริงเหรอหนิง อย่าล้อเล่นนะ!
หนิง: จริงๆ! ฉันเห็นเงาตะคุ่มๆ อยู่ในสวน! ทำไงดี?!
บอล: อย่าออกไปไหน ล็อกบ้านดีแล้วใช่ไหม?
หนิง: อื้ม
บอล: งั้นล็อกห้องแล้วอยู่ในห้องนะ อย่าออกไปข้างนอกเด็ดขาด
หนิง: บอล! นี่เล่นบ้าอะไรเนี่ย!! ไม่ตลกเลยนะ!!!
บอล: หนิง พูดอะไรเนี่ย หมายความว่าไง?
หนิง: นายอยู่ในสวนบ้านฉัน ฉันเห็นนาย!
บอล: หนิง.. เราเปล่านะ สาบานได้ เราไม่ได้อยู่ที่บ้านเธอ!
หนิง: นายทำได้ไง?! นายพิมพ์ตอบฉันตอนนี้โดยที่ไม่ได้ถือมือถืออยู่ได้ยังไง?! ตอนนี้นายแค่ยืนนิ่งๆ อยู่ในสวน!
บอล: หนิง อย่าเล่นแบบนี้! เรากลัวนะ
หนิง: บอล.. มันหันมามองฉัน!
บอล: แล้วมันเป็นใคร?
หนิง: มันหน้าเหมือนนาย แต่ตอนมองฉัน มันยิ้มปากฉีกกว้างไปถึงใบหูเลย!
บอล:…
หนิง: นั่นไม่ใช่นายแน่บอล หน้ามันเหมือนนาย แต่มันไม่ใช่นายแน่ รอยยิ้มนั่น..
บอล: หนิง..
หนิง: ฉันได้ยินมันเดินเข้ามาในบ้าน
บอล: หนิง เงียบไว้ เดี๋ยวเราโทรแจ้งตำรวจเอง
บอล: หนิง
บอล: หนิง ตอบหน่อย!
หนิง: ตอนนี้เราหลบอยู่ใต้เตียง เสียงฝีเท้าของมันใกล้เข้ามาทุกทีแล้ว
บอล: เราโทรแจ้งตำรวจแล้วหนิง ตำรวจบอกว่าจะไปถึงภายในยี่สิบนาที!
หนิง: มันร้องเพลง.. เสียงดังก้องไปทั่วบ้านเลย..
บอล: รออีกนิดเดียวนะ อีกไม่ถึงยี่สิบนาทีแล้ว
หนิง: บอล.. ฉันหนาว.. ทำไมหนาวแบบนี้..
บอล: หนิง.. ทนรออีกนิดเดียวนะ
หนิง: บอล มันใกล้ห้องฉันเข้ามาแล้ว ช่วยฉันด้วย ทำอะไรสักอย่างสิ ช่วยฉันที..
บอล: ถ้าฉันอยู่ใกล้ๆ ฉันไปหาเธอแน่หนิง แต่ฉันอยู่ไกล..
หนิง: ตอนพ่อกับแม่จะออกไปข้างนอก รู้ไหมว่าฉันพูดกับพวกเขาว่าไง..
บอล: ...
หนิง: ฉันยังโมโหที่ต้องย้ายบ้านแต่พ่อกับแม่ดูจะมีความสุขกันดีเหลือเกิน ฉันหมั่นไส้เลยพูดไปว่า “รีบๆ ไปเลย เบื่อขี้หน้าจะแย่อยู่แล้ว!”...
บอล: หนิง…
หนิง: นั่นจะเป็นคำสุดท้ายที่พวกเขาจะได้ยินจากฉันหรือเปล่า?..
บอล: หนิง ใจเย็นไว้ ตำรวจใกล้จะไปถึงแล้ว
บอล: หนิง
บอล: หนิง
บอล: หนิง ตอบที!
บอล: หนิง! หนิง! ตอบเราที!!
...
หนิง: บอล.. มันไปแล้ว
บอล: หนิง! ทำไมไม่ตอบ! ทำเราตกใจหมด ตำรวจไปถึงแล้วเหรอ?
หนิง: อืม.. เราว่าน่าจะใช่ เราได้ยินเสียงรถตำรวจ และไม่ได้ยินเสียงฝีเท้าแล้วด้วย
บอล: โล่งอกไปที มันไปแล้วแน่นะ?
หนิง: อื้ม..
หนิง: ขอบใจนะ บอลดีกับหนิงมากจริงๆ
บอล: ไม่เป็นไร เราเพื่อนกัน
หนิง: หนิงยังกลัวอยู่เลย บอลมาหาหนิงได้ไหม?
บอล: ตอนนี้น่ะเหรอ?
หนิง: ใช่ พ่อกับแม่ของหนิงยังไม่กลับมาเลย หนิงกลัว..
บอล: เอ่อ.. แต่เราอยู่ไกลนะ เอาไว้พรุ่งนี้ก่อน พรุ่งนี้เรานั่งรถทัวร์ไปหา
หนิง: …
บอล: ว่าแต่.. ทำไมจู่ๆ เธอถึงแทนตัวเองว่า “หนิง” และเรียกชื่อเราแทนที่จะเรียกเราว่า “นาย” เหมือนก่อนล่ะ?
หนิง: …
บอล: หนิง?
หนิง: (ออฟไลน์)
--
ฉันโยนมือถือปริศนาลงพื้นเหมือนของร้อน รู้สึกร้อนๆ หนาวๆ และใจสั่นเหมือนจะเป็นลม
เกิดอะไรขึ้นในบ้านหลังนี้?
นั่นเป็นตอนที่ฉันตระหนักได้ว่าเสียงจิ้งหรีดที่ดังเจื้อยแจ้วอยู่ตลอดคืนตอนนี้เงียบสนิท และหูได้ยินเสียงสวบๆ เหมือนมีคนเดินอยู่ในสวนหลังบ้าน
++ จบ ++
**ไม่อนุญาตให้นำไปเผยแพร่ ทำซ้ำ เรียบเรียงใหม่ ปรับเปลี่ยน ส่วนหนึ่งส่วนใดหรือทั้งหมด โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียนเป็นลายลักษณ์อักษร
0 ความคิดเห็น