เหยื่อ

ฉันไปเยี่ยมผัวที่ถูกจำคุกตลอดชีวิตทุกวันติดๆ กันมาหลายวันแล้ว เขาไม่เห็นฉันหรอก เพราะฉันแค่แอบดูเขาอยู่ไกลๆ

ไม่รู้ว่าเขารู้สึกเสียใจบ้างหรือเปล่ากับสิ่งที่ทำลงไป เพราะไม่เห็นเขาจะมีอาการเครียดหรือสีหน้ารู้สึกผิดอะไรเลย

ฉันไปเยี่ยมญาติผู้เสียหายแทนเขานะ ไปคอยดูแลให้แน่ใจว่าพวกเขาจะไม่เป็นไร ทั้งพ่อ แม่ และน้องชายของผู้เสียหาย.. ฉันหวังจริงๆ ว่าความโศกเศร้าเสียใจของพวกเขาจะจางหายไปได้บ้างเมื่อเวลาผ่านไป

เมื่อคืน ฉันนั่งคิดนอนคิดทั้งคืน ฉันกับผัวอยู่กินกันมาเกือบสามปี แน่นอนฉันรู้ว่าเขาเป็นคนโมโหร้าย และไอ้ความโมโหร้ายนี่แหละที่ทำเขาติดคุกข้อหาฆ่าคนตายในที่สุด แต่ว่ามันจะเป็นไปได้จริงๆ หรือที่เขาจะไม่รู้สึกผิดเลยกับสิ่งที่ทำลงไป ฉันไม่อยากจะเชื่อเลย

วันนี้ฉันไปเยี่ยมญาติผู้เสียหายอีกครั้ง ความเศร้าเสียใจของพวกเขาทำฉันหัวใจแทบแตกสลาย ฉันพยายามเข้าไปกอดปลอบโยนพวกเขา ร้องไห้เสียใจกับพวกเขาด้วย แต่แน่นอนว่าพวกเขาเมินเฉย ไม่มอง ไม่พูดอะไรเลย ฉันเข้าใจดี เป็นใครก็คงจะทำแบบนั้นเหมือนกัน 

ฉันมาถึงเรือนจำแล้ว คืนนี้ฉันจะต้องรู้ให้ได้ว่าไอ้ผัวชั่วแสนเย็นชาของฉันมันไม่รู้สึกสำนึกผิดอะไรเลยได้ยังไงกัน ทั้งที่คนหลายคนต้องเสียใจไปกับพฤติกรรมชั่วๆ ของมัน ฉันตัดสินใจไปเยี่ยมมันที่ห้องขัง..

อืม.. ดูจากอาการตัวสั่นเป็นเจ้าเข้าแถมฉี่ราดเต็มพื้นคุกตอนเห็นฉันแล้ว ไอ้ผัวชั่วมันคงสำนึกผิดสินะ ที่ซ้อมฉันตายคามือ

-- จบ --

**ห้ามนำไปเผยแพร่โดยไม่ได้รับอนุญาตจากผู้เขียน